Üç boyutlu ultrason görüntüleme

Üç boyutlu (3D) ultrason görüntülemenin temel prensipleri temel olarak üç boyutlu geometrik kompozisyon yöntemini, performans kontur çıkarma yöntemini ve voksel model yöntemini içerir. 3D ultrasonik görüntülemenin temel adımı, belirli bir uzamsal sırayla bir dizi 2D görüntüyü toplamak ve bunları 3D rekonstrüksiyon iş istasyonunda saklamak için iki boyutlu bir ultrasonik görüntüleme probu kullanmaktır. Bilgisayar belirli bir kurala göre toplanan 2 boyutlu görüntüler üzerinde konumsal konumlandırma yapar ve görüntüleri karşılaştırır. Bitişik bölümler arasındaki boşluğu görüntüleyin 2/12 Görüntünün sonradan işlenmesi olan bir 3 boyutlu veritabanı oluşturmak için öğeler tamamlanır ve yumuşatılır ve daha sonra ilgi alanı tanımlanır, bilgisayar aracılığıyla 3 boyutlu yeniden yapılandırma gerçekleştirilir ve Yeniden oluşturulan 3 boyutlu görüntü bilgisayar ekranında görüntülenir. 3D ultrason görüntüleme teknolojisi, veri toplama, üç boyutlu görüntü yeniden oluşturma ve üç boyutlu görüntü gösterimini içerir. Baum ve Greewood ilk olarak 1961'de 3 boyutlu ultrason kavramını öne sürdüler, ancak sonraki 30 yılda gelişme nispeten yavaştı. Son on yılda, bilgisayar teknolojisinin ve ultrason görüntüleme teknolojisinin sürekli gelişmesiyle birlikte, 3D ultrason görüntüleme teknolojisi deneysel araştırma aşamasından klinik uygulama aşamasına [2] geçmiştir; bu aşama (1) statik 3D: toplama belirli sayıda 2 boyutlu görüntü ve ardından 3 boyutlu grup resimleri yapılır ve ardından 3 boyutlu organ parankimi ve 3 boyutlu kan damarı akış kanallarına bölünmüş çeşitli 3 boyutlu görüntüler oluşturulur. (2)Dinamik